Dit is toch niet te geloven!

Wat kan deze jongen voelen, hij kan voelen als de beste. Het heeft even geduurd voordat hij bij zijn gevoel kon komen, voordat hij daarop durfde te vertrouwen. En moet je nu eens kijken, het is hem gelukt. En hoe. 

De ankers gebruik ik vaak bij systemisch werk. Zo krijg ik samen met de coachee’s mooie inzichten van bepaalde patronen en dynamieken in een groep/gezin (systeem). Soms gebruik ik ze ook puur om te kijken wat er in de binnenwereld speelt van die ander. Zoals ook in deze sessie.

Hij voelt zich vandaag een beetje verdrietig, hij kan het niet zo goed duiden maar het is al een tijdje. Misschien spanning voor de cito’s? 

We gaan aan de slag met de GevoelsVerkenner-ankers. We leggen ze ter plekke op de grond, met de afbeelding naar beneden. Geen idee welke Verkenner waar ligt. We bekijken ze goed en hij gaat staan én voelen. Bij elk anker heeft hij duidelijk in beeld welk woord en/of zin daarbij hoort. Deze woorden/zinnen leggen we bij het desbetreffende anker (zonder te weten welk anker het is). Iedere Verkenner staat voor bepaalde gevoelens met bijhorende emoties. De methodiek GevoelsVerkenner gebruiken we als leidraad waarin natuurlijk alle ruimte is voor eigen toevoegingen en invullingen.

Hij voelt duidelijk verschil tussen de ankers, ze voelen allemaal anders. Hij weet gelijk welk anker hij als eerste om wil draaien.

Één voor één draaien we de ankers om. Steeds een beetje meer raak ik onder de indruk van hoe sterk zijn gevoel – dat woord , die zin- klopt bij die ene Verkenner op dat anker. 

Hij staat er zelf ook versteld van hoe dit allemaal lijkt te kloppen. Hij lacht en ziet mijn verbazing. ‘Ongelofelijk hoe goed jij kunt voelen’. Ja, daar was hij het mee eens. Hij herkent zich dan ook helemaal in Gevoelsverkenner, deze is heel goed in (aan)voelen, hij voelt ook zoveel. 

Toen hij vanmorgen bij me binnenkwam voelde hij zich verdrietig…. En kijk eens welk woord hij bij de GevoelsVerkenner heeft gelegd, ‘droevig’. 

Hij geeft aan dat hij zich nu niet meer zo voelt, hij is opgelucht omdat de Verkenners en hij elkaar zo goed begrijpen. Wauw. 

Zelf draaide hij als eerste de Wegkijker om, waarom zou het woord ‘Koel’ daarbij passen? Hij legt het uit….. Hij vertelt dat hij de neiging heeft zich met veel dingen te bemoeien. Hij wil het graag oplossen voor de ander ook al heeft hij er niets mee te maken. Dit brengt hem dan dikwijls in een lastig pakket wat eigenlijk niet nodig was geweest. Hij vindt het dus wel ‘koel / cool’ om wat meer de Wegkijker te zijn. Dat zal hem veel gaan opleveren. Die Wegkijker vindt hij een ‘coole’ gast, want die kijkt weg van dingen en soms is dat gewoon even het beste. 

Als tweede draait hij de Hartopener om, hij had daar het woord ‘mezelf’ bijgelegd. Ongelofelijk, als hij zichzelf is voelt hij zich ook helemaal de Hartopener. Klopt als een bus. Dan is hij zen en staat hij open voor anderen.

We gaan door naar anker 3 waarbij hij heeft geschreven ‘Voor gek worden gezet’.  Als we het anker omdraaien blijkt hier dus de Kwezel onder te liggen. Deze Kwezel staat voor onze innerlijke criticus. BIZAR, zijn mond valt open, samen met die van mij. “De Kwezel wil mij altijd voor gek zetten en hij is bang dat ik mezelf voor gek zet met de dingen die ik wil doen of moet doen” zegt hij. Ik zie dat hij steeds meer vertrouwen krijgt, wat heeft hij dit goed aangevoeld. 

Anker 4 is de Ziener die vanuit zijn luchtballon alles eens even rustig bekijkt van een afstandje. Hier ligt het woordje ‘kapot’ bij. De link is voor mij niet gelijk duidelijk, maar voor hem des te meer. ‘Ja natuurlijk, die Ziener moet afstand nemen anders gaat hij helemaal ‘kapot’ aan wat hij allemaal ziet. Hij ziet hoe zwaar de andere Verkenners het kunnen hebben en door afstand te nemen, ziet hij wat hij moet doen en komt hij bij de oplossing en daar kan hij anderen weer mee helpen. Dat moet ik soms ook doen’. 

Ik word steeds stiller……

“Ik ben echt héél benieuwd welke ankers er onder de andere woorden liggen’, zegt hij. ‘Het zou toch wat zijn als de Graver die even wil graven omdat hij alleen wil zijn, bij ‘boos’ ligt en de Waterlander die het idee heeft dat hij alle zeilen bij moet zetten om zijn hoofd boven water te houden, bij ‘bang’ en de Krachtzetter die duidelijk een doel wil bereiken en daar volledig voor gaat, bij ‘sterk’. Één voor één draait hij ze om, we geloven onze ogen niet. We staan perplex en we moeten lachen. Hoe kan dit? Met grote ogen en een grote lach laat hij dit tot zich door dringen. Het wordt maar weer eens bevestigd wat een ontzettend goede ‘voeler’ hij is, zo sensitief. Dit is absoluut een van zijn velen talenten, en daar kunnen we nu op dit moment niet omheen. Dat willen we ook niet, we duiken er helemaal in en het is heerlijk. 

Met opgeheven hoofd gaat hij weg. Wat is het toch fantastisch om samen met de Verkenners op weg te gaan. Ze hebben deze jongen het afgelopen uur weer zo ontzettend veel gebracht. Eigenwaarde en zelfvertrouwen, iets wat hij juist nu zo nodig had.